Friday, 13 November 2015

পূৰ্বালি শৰ্মা বৰদলৈ

অনুতাপ

 কিয়, কিয় এনে হয়?
 দুয়োৰে সিৰত দেখোঁ একেই তেজ বয়?
 অথচ তই ওখ ,
মই চাপৰ
 তই মালিক,
মই চাকৰ
একেখন আকাশৰ তলতেই কিয় তই আপোন মই পৰ??


দুখ

কলিজাখন ৰৌ ৰৌৱাই জ্বলে
কাৰ জানো পদূলিত
আহিনৰ শেৱালি সৰে!
আওপুৰণি দুখ এটাই
বাৰে বাৰে
 উশাহবোৰক অসহায় কৰে
 আপোনেই হওক বা পৰ
এতিয়া আৰু কোনে কাৰ দুখ বুজে?
 সৰা শেৱালি
দুবৰিৰ বুকুতেই মৰহে
প্ৰতিপল প্ৰতিদিনে।।


সখী তোৰ দুখত

নজোন ওলোৱাৰ দিনাই
তইদেখোন জোনজনী হৈ
পৈয়েৰৰ ঘৰ গছকিছিলি!
এতিয়া পিছে কেনে আছ?
শুনিছো তই বোলে এলাগী হ'লি?
 বংশটো আগুৱাব নোৱাৰি
 চুৱাপাতনিতে ঘৰ সাজিলি??


এতিয়া আৰু বৰষুণৰ গান ভাল নালাগে

 এতিয়া আৰু বৰষুণৰ গান
ভাল নালাগে,
বানে ধোৱা গাওঁখন
গৃহহীন মানুহবোৰ
দেখাৰ পিছতো গাব পাৰি জানো
বৰষুণৰ গান??

বৰষুণ ভালপোৱাৰ গান??




(কবিঃ পূৰ্বালি শৰ্মা বৰদলৈ)

No comments:

Post a Comment

Comments system