আমদালি উৰুলি মাহ আৰু হালধী
আমদালি উৰুলি / মাহ আৰু হালধী/ নতুন ঘৰৰ বোৱাৰী/ সুখৰ টোপোলা বুকুত বান্ধী /যাৱলৈ ওলালা তুমি/ হৃদয়ৰ পৰিধি ভাঙি / অতীতৰ বুকুত /সোণালী দিনৰ ছবি আঁকি /
তুমি যেতিয়া যাৱলৈ ওলাইছা যোৱা ,মই বাধা দিব নোখোজো ,যি দৰে বাধা দিব নোৱাৰে প্ৰভাতি সূর্য্যৰ পূৱাৰ কিৰণ ,বৈ যোৱা নদীৰ গতি ..। জীৱনৰ জটিল বাটত সহায়ক হিচাপে তোমাৰ কাষ চাপিছিলো ,সঁচা অন্তৰ এখনি সেউজীয়া পৃথিৱী গঢ়াৰ সপোন দেখিছিলো ,জীৱনৰ প্ৰতিটো ডালে ডালে কৃষ্ণচুড়া ফুলাব বিচাৰিছিলো , কিন্তৃ বিচৰা নাছিলো বঠা বিহীন জীৱনৰ শূণ্য পিয়লা..।
আমদালি উৰুলি মাহ আৰু হলধী..... আজি তোমাৰ জীৱনৰ নতুন পুৱা ,নব বসন্ত , ন- কুঁহিপাতে জীৱনৰ ধৰণী সজাইছে ,ওঠত জিলিকিছে অলকানন্দা হাঁহি ,মনত শিপাইছে ৰজনীগদ্ধা সুবাস,বিছৰাতো তোমাৰ কাষে কাষে মিতিৰালি হৈ পৰিছে জোন তৰা দৰে ,তোমাৰ অনুভবি হিয়াত আজি আপোনজনক পোৱাৰ নিচাত ভালপোৱা এখনি নৈ নিজৰি নিজৰি বৈছে ,মৰমে মৰমৰ বোকোচাত ওমলিছে । তেতিয়া ..তেতিয়া হয়টো স্মৃতি সুগন্ধি মলয়াযে এপলকৰ বাবেও ভৱাই তুলিব পৰা নাই..সপোনৰ ৰঙা নীলা ৰেলেও চাগৈ অতীতৰ বুকুত বহোৱাব পৰা নাই,আজি হয়টো তোমাৰ কাষত মাথো সুখৰ উত্সৱ... ।
আমদালি উৰুলি মাহ আৰু হালধী...... এই দিনৰ সপোনৰ মোহ মোৰো আছিল , দাপোন ভগা দি ভাগি গল , নৈ পানী বাঢ়ি পলস পৰা দৰে পৰি ৰল, যাৰ ওচৰত প্ৰতিটো পল অনুপল উৎসৰ্গা কৰিছিলো । তোমাক চাগৈ আজি বৰ ধুনীয়া দেখিব , এপাহী কৃষ্ণচূড়া দৰে , লাজৰ ওৰণি ঢাকি কপালত ৰামধেনু ৰং আঁকি দেহত মাহ হালধী সুবাসে কিমান যে ধুনীয়া দেখিব , মই বুজাব নোৱাৰিম । তোমাৰ এই ন- কন্যা সাজটি চাবলৈ কত যে সপোন আছিল ... আশা আছিল .. হায় ! আজি যে সপোন ভাগি গল , তোমাৰ বাবে থকা সেই দিনৰ মৰম হৃদয়ত মলঙী ৰল....।
আমদালি উৰুলি মাহ আৰু হালধী.... তোমাৰ বাবে থকা জীৱনৰ প্ৰতিটো হেঁপাহ ,তোমাৰ বাবে থকা জীৱনৰ প্ৰতিটো আশা,তোমাৰ বাবে থকা জীৱনৰ পল অনুপল আজি বিদায় জনাম .সপোনৰ পিছে পিছে কোনো দিনেই মৰিচিকা নেখেদো .জীৱনৰ পংক্তিলতাত আৰু কোনো দিনেই সোণালী সপোনৰ বীজ নিসিছোঁ ।কাৰণ তুমি দুখ পাবা ,কিন্ত ভূল নুবুজিবা ,সকলো বিদায় জনালেও তোমাৰ মৰম পাহৰিব নোৱাৰো ,হৃদয়ৰ নিভূত কোণত অঁকা তোমাৰ ছবি মচিব নোৱাৰো.কাৰণ তুমি মোৰ প্ৰথম সূৰ্য্য প্ৰভাতি কিৰণ.জীৱনৰ বসন্তৰ প্ৰথমটো পাহি ,ন,- কুঁহিপাত ....।
আমদালি উৰুলি মাহ আৰু হালধী.... তুমি কেতিয়াও নাভাবিবা তোমাক দুখি সজাম বুলি.ভালপোৱা ওচৰত ,এই আকাশ নৈ নিজৰা ওচৰত । ঋতু আহে ঋতু যায় , মাহ বাগৰে বছৰ যায় , কোনোবাই জানো ভাল লগা ঋতু মাহ বছৰ ধৰি ৰাখিব পাৰে । নদীত উঠা ঢৌৰ দৰে জীৱনলৈ সুখ দুখ আহি থাকিব আৰু গৈ থাকিব । সকলোৱে যদি বিচৰাতোকে পায় তেতিয়া বাৰু বেদনাৰ গভীৰতাৰ আমেজ কোনে অনুভৱ কৰিব । যদি তুমি মোৰ অবিহনে সুখী হোৱা , যদি মোৰ অবিহনে বসন্ত কুহিপাত মেলে , তেতিয়া বাধা দিলে জানো দুখী নহম , মৰমৰ ওচৰত , ভালপোৱা ওচৰত , হৃদয়ৰ ওচৰত ....।
আমদালি উৰুলি মাহ আৰু হালধী........ জানা কেতিয়াবা তোমালৈ বৰ খং উঠে , কিয় বাৰু মোক দুখৰ পুখুৰীত নমালা , জীৱনৰ ৰং বোৰ উকা উকা কৰিলা , শূন্যতা ঘৰত বহোৱালা । কেতিয়াবা ভাবি আচৰিত হওঁ ,, কিয় বাৰু আহিছিলা ...... যাবৰ বাবে, এপাহী শেৱালি ফুলৰ দৰে ততাতৰিয়াকৈ সৰি যাবলৈ , কিয় বাৰু আহিছিলা ভালপোৱা মাজত বেদনা লৈ । তুমি আহিব নোৱাৰিলানে বাৰু আকাশীগংগা হৈ বৈ , নোৱাৰিলানে কাঞ্চনজংঘা হৈ আজীৱন থৰ হৈ থাকিবলৈ .... ৰামধেনু দৰে মনৰ আকাশত জিলিকিবলৈ......।
আমদালি উৰুলি মাহ আৰু হালধী ....... কেনে লাগিছে তোমাৰ .... তুমিতো আজিৰ পৰা নতুন জীৱনৰ সৃষ্টিৰ পথত । মইতো আজিৰ পৰা তোমাৰ মনত দূৰ দিগন্তত হেৰাই যোৱা ঠিকনা মাথোন ওমলা দিনৰ , সৰি যোৱা এপাহী তলসৰা ফুল .....। তোমাৰ মনত মাথো বহি ৰব আপোনজনৰ ছবি , তেওঁ হব তোমাৰ শিৰোনামা , তেওঁ হব তোমাৰ জীৱনৰ ঠিকনা বুকুৰ কলিজা । ভাবিছিলানে বাৰু কৃষ্ণচুড়া ফুলাৰ সপোন দেখি ৰজনীগন্ধা কলি পেলাম বুলি ......।
বিদায় দিম বুলি কোনোদিনে নাছিলো ভবা , আতৰি যাব বুলিও নাছিলো ভবা । সেয়ে বিদায় পৰত দিবলৈ নাই আজীৱন থকাকৈ কোনো সুগন্ধি মালা ......।
যাম বুলি ওলালা যেতিয়া / মই বাধা দিব নোখোজো / সুখৰ পুখুৰীত যেতিয়া / গা ধুবলৈ নামিব বিছাৰিছা / মই দুখৰ পুখুৰীত ন নমাও / অতীতৰ স্মৃতি কামিজ খুলি / গুচি যোৱা / সোণোৱালী ভবিষ্যতলৈ / হেৰুৱাই পেলাবা দূৰ দিগন্তত / মোৰ ঠিকনা .../
আমদালি উৰুলি মাহ আৰু হালধী ........।
॥ বাস্তৱ জ্যোতি গগৈ ॥ ॥ যোৰহাট , খনামুখ ॥ ॥ 07040954841 ॥
No comments:
Post a Comment