Saturday, 5 December 2015

কৌস্তভমণি শইকীয়া দত্ত


বিষাদৰ ৰং

(কবিঃ কৌস্তভমণি শইকীয়া দত্ত) (১)
মই কাকো জগৰীয়া কৰা নাই
নিয়ঁতিৰ নিউ নিউ শব্দই কঁপাব নোৱাৰা
শিল যেন নৈঃশব্দৰ বাবে ।
মূক বেদনাৰ পৰা কান্দোনলৈ কিছু সময়ৰ বাট
মোক সময় দিয়া..
কান্দোনত সৰাম গছৰ পাত ।

(২)
চিতাজুইৰ ধোঁৱা খোৱা
ব`ৰাগী এজাক বতাহক
অনুবাদ কৰা কিছু কঠিন কাম ।
মোক অলপ সময় দিয়া
মচ খাই যোৱা দেহবোৰৰ
ছবি আঁকি যাম মই
দেহাৰতো ভৰসা নাই ।

(৩)
বৰ্ণহীন বাকহীন নিজান উপত্যকা..
এতিয়া মাথোঁ এন্ধাৰ
এন্ধাৰে এন্ধাৰে সময়ে আহি উচুপি আছে
নগ্ন বুকুত পৰি ।
তমসাৰ মাজেৰে বুলিব পাৰা যদি
পৰুৱাই পোৱা বাট
বুকুৰ মাজলৈ নামি আহা ।
তাত সেইডোঙা তেজ..
তুলি লোৱাহি তেজেৰে ফুলাম আত্মা
দিন-ৰাতিৰ দুহাতেৰে
তুলি ধৰা মগ্ন চেতনা
ধমনীত মিলি যাম তোমাৰ..
যদি মোক অলপ সময় দিয়া ।

No comments:

Post a Comment

Comments system