Wednesday, 16 December 2015

বিশাল অনুৰাগ


বনছাই

( কবিঃ বিশাল অনুৰাগ ) শিল আৰু বালিৰ বুকু খামুচি উচুপি উঠে
মূল হেৰুৱা আশাৰ সমাধি
বনঘোষাৰ সুৰবোৰ কুচি মুচি শুই পৰে
নিচুকনি গীত এটাক সাৱটি
বৰষুণৰ গানবোৰে
সেউজীয়াক বিভোৰ কৰাৰ পৰত
মৰি মৰি জী থাকে তৃষাৰ এখনি নৈ
ঠিকনা নাপাই ঘূৰি যায় ৰ'দৰ চিঠি
ঘূৰি যায় কুৰূৱা বতাহ
আকাশ নাই
নাই বেলি জোন তৰা
আস্ !
নিৰ্বাসিত এটি কেতেৰীয়া দুখে
মাটিৰ সপোনক লুৰুকি ফুৰে
বনছাই ! বনছাই !!


No comments:

Post a Comment

Comments system