শ্ৰমিক দিৱস
বিশ্বৰ শ্ৰমজীৱি মানুহৰ শোষণ আৰু শোষিতৰ বিৰুদ্ধে একত্ৰিত হোৱা এক উৎসৱ মে দিৱস ৷ ১৮৮৬ চনত আমেৰিকাৰ চিকাগো চহৰত প্ৰথম আৰম্ভ হৈছিলে বসন্তোৎসৱৰ আলম লৈ....। আৰু আজি প্ৰায় মে দিৱসটো আন্তৰ্জাতিক দিৱস হিচাপে ৮০ খন দেশতে ৰাষ্ট্ৰীয় বন্ধ ঘোষণাৰে পালন কৰা হয়...।
১৮৮৬ চনত চিকাগো চহৰ যেতিয়া বসন্তোৎসৱৰ আনন্দত মছগুল হৈ আছিলে তেতিয়াই মালিক শ্ৰেণীৰ বিৰুদ্ধে একত্ৰিত হৈ পৰিছিল শ্ৰমিক সকল আৰু দাবী কৰিছিল সিহঁতৰ অধিকাৰ...। কৰ্মক্ষেত্ৰত সময় ৮ ঘণ্টাকৈ আৰু সপ্তাহত এদিনকৈ বন্ধ বিচাৰি প্ৰতিবাদ সাব্যস্ত কৰা সেই মজদুৰ সকলৰ মাজত, মালিক শ্ৰেণীৰ হৈ কোনোবা অচিনাকী ব্যক্তিয়ে বোমা ফুটাই দিয়ে আৰু পুলিচে গুলীয়াই বহুতো শ্ৰমিকক হত্যা কৰে....। তেজেৰে ৰাঙলী চিকাগো চহৰৰ পথত শ্ৰমিকৰ মাতৃ-পত্নী-জীয়ৰী-পুত্ৰ সকলে পুনৰাই উলাই আহি, পথৰ তেজেৰে নিজৰ কাপোৰ ৰঙীন কৰি প্ৰতিবাদ কৰে আৰু প্ৰতিজ্ঞা কৰে যে “শোষণ আৰু শোষিতৰ বিৰুদ্ধে এই আন্দোলন অব্যাহত ৰাখিব যেতিয়ালৈকে, হত্যাকাৰী মালিক শ্ৰেণীৰ ক্ষমতাক ওফোৰাই দিব নোৱাৰে” । তেতিয়াৰ পৰাই শ্ৰমিকৰ তেজেৰে ৰাঙলী কৰা ৰঙেৰে ৰঙীন হৈ থাকিল শ্ৰমিকৰ পতাকা.........।
বিশ্বত পুজিবাদী সমাজব্যৱস্থাক ধ্বংস কৰি সাম্যবাদী সমাজ ব্যৱস্থাৰে সমাজক নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ পণ লয় । ১৮৮৯ মে ত পেৰিচ আন্তৰাষ্ট্ৰীয় মহাসভাৰ দ্বিতীয় বৈঠকত শ্ৰমিকৰ কেচা তেজৰ স্মৃতিক সুৱৰি এটা প্ৰস্তাৱ লোৱা হল যে এই মে দিৱসক আন্তৰাষ্ট্ৰীয় শ্ৰমিক দিৱস হিচাপে পালন কৰা হওঁক...।আৰু তেতিয়াৰ পৰাই মে দিৱসতে বিশ্বৰ সকলো শ্ৰমিক ঐক্যবদ্ধ হোৱাৰ বাণী গুঞ্জৰিত হৈ উঠে ৷
১৮৯৩ চনত শোষণ বঞ্চনাৰ বিৰুদ্ধে বিশ্ববিখ্যাত কমিউনিষ্ট ফ্ৰেডেৰিক এংগেলচৰ নেতৃত্বত আন্তৰ্জাতিক শ্ৰমিক সংঘৰ অধিবেশন হয়৷ তাতে পুঁজিবাদী সমাজ ব্যৱস্থা ধ্বংস কৰি বিশ্বত সমাজবাদী শাসন ব্যৱস্থা স্থাপনৰ বাবে সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰা হয় ৷ শ্ৰমজীৱি সকলেই এই সপোন সফল কৰি তুলিব লাগিব আৰু সেই ৰক্ত-ৰঞ্জিত লাল পতাকাই হ’ব বিশ্বৰ সমগ্ৰ শ্ৰমজীৱি মানুহৰ মুক্তি সংগ্ৰামৰ পতাকা ৷
এই লাল পতাকাৰ ৰঙা ৰং যেনেকৈ তেজৰ ৰং, ই নতুন আৰু বিশুদ্ধতাৰো প্ৰতীক৷ গতিকে নতুন শ্ৰেণীহীন, শোষণহীন সমাজ ব্যৱস্থা সমাজতন্ত্ৰবাদ তথা সাম্যবাদ প্ৰতিষ্ঠাৰ বাবে কঠোৰ আৰু দীঘলীয়া শ্ৰেণী সংগ্ৰামৰ সংকল্প বহন কৰে এই পতাকাৰ ৰঙা ৰঙে..........৷ কৃষক শ্ৰমিকৰ ঐক্যবদ্ধ প্ৰচেষ্টাইহে এই সপোনক বাস্তৱৰ পথলৈ নিব পাৰিব, সেয়ে এই পতাকাত হাতুৰী আৰু কাঁচি অংকন কৰা হৈছে.....৷ বিশ্বৰ পাঁচোখন মহাদেশৰ শোষিত শ্ৰমিক শ্ৰেণীক এক বিশ্ব কমিউনিষ্ট ভাতৃত্বৰে বান্ধি ৰখাৰ উদেশ্যৰে তাৰ প্ৰতীকি ৰূপ পাঁচ কোণীয়া তৰাটিও পতাকাত সন্নিবিষ্ট কৰা হৈছিল....৷
এই ঘটনাবহুল শ্ৰমিক সংগ্ৰামৰ ইতিহাস জুকিয়াবলৈ গ’লে দেখা যায় যে, যে ১৮৪৮ চনত প্ৰকাশ পোৱা মাৰ্ক্স-এংগেলচৰ বিশ্ব-বিখ্যাত "কমিউনিষ্ট মেনিফেষ্টো" প্ৰকাশ পোৱাৰ পৰাই বিশ্ব জুৰি শংকিত হৈ পৰিছিল, পুঁজিবাদৰ পূজাৰী মালিক তথা শাসক সকল ৷ এই ইস্তাহাৰ প্ৰকাশ হোৱাৰ পাছৰে পৰাই ধাৰাবাহিক ভাৱে শ্ৰমিক সকলক সংগঠিত কৰা তথা প্ৰতিবাদী সংগ্ৰাম গঢ় লৈ উঠাটো বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত আৰম্ভ হৈছিল ৷ সেই উদ্দেশ্যে ১৮৬৪ চনত ইংলেণ্ডত জন্ম হ’ল প্ৰথম ইণ্টাৰনেশ্বনেল ৱৰ্কিং মেনছ এছ’ছিয়েশ্বন, ই বিশ্বৰ প্ৰথমটো শ্ৰমিকৰ সংগঠিত ৰূপ বুলি পৰিগণিত হ’ল ৷
১৮৬৬ চনত আমেৰিকাত ৬০টা শ্ৰমিক ইউনিয়নে মিলিত হৈ গঠন কৰিলে নেচনেল লেবাৰ ইউনিয়ন । আৰু শ্ৰমিকক দাসত্বৰ পৰা মুক্ত কৰাৰ লক্ষ্যৰে দৈনিক আঠ ঘণ্টা শ্ৰমৰ সময় নিৰ্ধাৰণ কৰি দাবী উত্থাপন কৰিলে ৷ এই আন্দোলনে জংগী ৰূপ ধাৰণ কৰিলে....। ফলত ১৮৭৫চনত ১০জনকৈ শ্ৰমিকক ফাঁচি দিয়া হ’ল৷ আৰু ই এই আন্দোলনক যেন ঘিঁউহে ঢালিলে ৷
আমেৰিকান ফেডাৰেশ্বন অৱ লেবাৰ ইউনিয়ন ১৮৬৬ চনত ঘোষণা কৰিলে যে পহিলা মেৰ পৰা গোটেই দেশতে দৈনিক শ্ৰমৰ সময় হব আঠ ঘণ্টা ৷ লক্ষ লক্ষ শ্ৰমিকে এই দাবী তথা আন্দোলনলৈ সহাঁৰি দিলে ৷ প্ৰতিবাদত শ্ৰমিকৰ তেজৰ ঢল বৈ গ’ল ৷ কিন্তু অৱশেষত চৰকাৰ তথা পুঁজিবাদী কোম্পানী, মালিক সকলে এই দাবী মানি লবলৈ বাধ্য হ’ল ৷আৰু ভাৰততো এই মে দিৱস ১৯২৩ চনত প্ৰথম বাৰৰ বাবে পালন কৰা হয় কমিউনিষ্ট নেতা চিংগাৰবেলু চেট্টিয়াৰ ৰ নেতৃত্বত...। সেয়ে বিশ্বৰ ইতিহাসত শ্ৰমেৰে, নিজৰ ঘামেৰে দুবেলা দুমুঠি অৰ্জন কৰা লোক সকলৰ ঐক্যবদ্ধ আন্দোলনৰ প্ৰথমটো বিজয় ৰূপে মে’ দিৱস অতি তাৎপৰ্যপূৰ্ণ ৷ সংগঠিত ৰূপত শ্ৰমজীৱি ৰাইজক সামাজিক সুৰক্ষা প্ৰদান তথা সমাজ পৰিবৰ্তনৰ বাণীৰে সজাগতাৰ বাবে দেশে দেশে পালন কৰা এই দিৱসৰ বিশেষত্ব নতুন পুৰুষেও জানিব লাগিব, বুজিব লাগিব, আৰু সেই ইতিহাসৰ ভেটীতে নতুন যুগৰ নতুন সমাজ গঢ়াৰ বাটত সপোন দেখিব লাগিব ৷ আহক আমিও একত্ৰিত হৈ পুজিবাদৰ শোষণ আৰু শোষিতৰ বিৰুদ্ধে প্ৰতিবাদ কৰো.....। ইনক্লাৱ জিন্দাবাদ.....।
১৮৮৬ চনত চিকাগো চহৰ যেতিয়া বসন্তোৎসৱৰ আনন্দত মছগুল হৈ আছিলে তেতিয়াই মালিক শ্ৰেণীৰ বিৰুদ্ধে একত্ৰিত হৈ পৰিছিল শ্ৰমিক সকল আৰু দাবী কৰিছিল সিহঁতৰ অধিকাৰ...। কৰ্মক্ষেত্ৰত সময় ৮ ঘণ্টাকৈ আৰু সপ্তাহত এদিনকৈ বন্ধ বিচাৰি প্ৰতিবাদ সাব্যস্ত কৰা সেই মজদুৰ সকলৰ মাজত, মালিক শ্ৰেণীৰ হৈ কোনোবা অচিনাকী ব্যক্তিয়ে বোমা ফুটাই দিয়ে আৰু পুলিচে গুলীয়াই বহুতো শ্ৰমিকক হত্যা কৰে....। তেজেৰে ৰাঙলী চিকাগো চহৰৰ পথত শ্ৰমিকৰ মাতৃ-পত্নী-জীয়ৰী-পুত্ৰ সকলে পুনৰাই উলাই আহি, পথৰ তেজেৰে নিজৰ কাপোৰ ৰঙীন কৰি প্ৰতিবাদ কৰে আৰু প্ৰতিজ্ঞা কৰে যে “শোষণ আৰু শোষিতৰ বিৰুদ্ধে এই আন্দোলন অব্যাহত ৰাখিব যেতিয়ালৈকে, হত্যাকাৰী মালিক শ্ৰেণীৰ ক্ষমতাক ওফোৰাই দিব নোৱাৰে” । তেতিয়াৰ পৰাই শ্ৰমিকৰ তেজেৰে ৰাঙলী কৰা ৰঙেৰে ৰঙীন হৈ থাকিল শ্ৰমিকৰ পতাকা.........।
বিশ্বত পুজিবাদী সমাজব্যৱস্থাক ধ্বংস কৰি সাম্যবাদী সমাজ ব্যৱস্থাৰে সমাজক নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ পণ লয় । ১৮৮৯ মে ত পেৰিচ আন্তৰাষ্ট্ৰীয় মহাসভাৰ দ্বিতীয় বৈঠকত শ্ৰমিকৰ কেচা তেজৰ স্মৃতিক সুৱৰি এটা প্ৰস্তাৱ লোৱা হল যে এই মে দিৱসক আন্তৰাষ্ট্ৰীয় শ্ৰমিক দিৱস হিচাপে পালন কৰা হওঁক...।আৰু তেতিয়াৰ পৰাই মে দিৱসতে বিশ্বৰ সকলো শ্ৰমিক ঐক্যবদ্ধ হোৱাৰ বাণী গুঞ্জৰিত হৈ উঠে ৷
১৮৯৩ চনত শোষণ বঞ্চনাৰ বিৰুদ্ধে বিশ্ববিখ্যাত কমিউনিষ্ট ফ্ৰেডেৰিক এংগেলচৰ নেতৃত্বত আন্তৰ্জাতিক শ্ৰমিক সংঘৰ অধিবেশন হয়৷ তাতে পুঁজিবাদী সমাজ ব্যৱস্থা ধ্বংস কৰি বিশ্বত সমাজবাদী শাসন ব্যৱস্থা স্থাপনৰ বাবে সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰা হয় ৷ শ্ৰমজীৱি সকলেই এই সপোন সফল কৰি তুলিব লাগিব আৰু সেই ৰক্ত-ৰঞ্জিত লাল পতাকাই হ’ব বিশ্বৰ সমগ্ৰ শ্ৰমজীৱি মানুহৰ মুক্তি সংগ্ৰামৰ পতাকা ৷
এই লাল পতাকাৰ ৰঙা ৰং যেনেকৈ তেজৰ ৰং, ই নতুন আৰু বিশুদ্ধতাৰো প্ৰতীক৷ গতিকে নতুন শ্ৰেণীহীন, শোষণহীন সমাজ ব্যৱস্থা সমাজতন্ত্ৰবাদ তথা সাম্যবাদ প্ৰতিষ্ঠাৰ বাবে কঠোৰ আৰু দীঘলীয়া শ্ৰেণী সংগ্ৰামৰ সংকল্প বহন কৰে এই পতাকাৰ ৰঙা ৰঙে..........৷ কৃষক শ্ৰমিকৰ ঐক্যবদ্ধ প্ৰচেষ্টাইহে এই সপোনক বাস্তৱৰ পথলৈ নিব পাৰিব, সেয়ে এই পতাকাত হাতুৰী আৰু কাঁচি অংকন কৰা হৈছে.....৷ বিশ্বৰ পাঁচোখন মহাদেশৰ শোষিত শ্ৰমিক শ্ৰেণীক এক বিশ্ব কমিউনিষ্ট ভাতৃত্বৰে বান্ধি ৰখাৰ উদেশ্যৰে তাৰ প্ৰতীকি ৰূপ পাঁচ কোণীয়া তৰাটিও পতাকাত সন্নিবিষ্ট কৰা হৈছিল....৷
এই ঘটনাবহুল শ্ৰমিক সংগ্ৰামৰ ইতিহাস জুকিয়াবলৈ গ’লে দেখা যায় যে, যে ১৮৪৮ চনত প্ৰকাশ পোৱা মাৰ্ক্স-এংগেলচৰ বিশ্ব-বিখ্যাত "কমিউনিষ্ট মেনিফেষ্টো" প্ৰকাশ পোৱাৰ পৰাই বিশ্ব জুৰি শংকিত হৈ পৰিছিল, পুঁজিবাদৰ পূজাৰী মালিক তথা শাসক সকল ৷ এই ইস্তাহাৰ প্ৰকাশ হোৱাৰ পাছৰে পৰাই ধাৰাবাহিক ভাৱে শ্ৰমিক সকলক সংগঠিত কৰা তথা প্ৰতিবাদী সংগ্ৰাম গঢ় লৈ উঠাটো বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত আৰম্ভ হৈছিল ৷ সেই উদ্দেশ্যে ১৮৬৪ চনত ইংলেণ্ডত জন্ম হ’ল প্ৰথম ইণ্টাৰনেশ্বনেল ৱৰ্কিং মেনছ এছ’ছিয়েশ্বন, ই বিশ্বৰ প্ৰথমটো শ্ৰমিকৰ সংগঠিত ৰূপ বুলি পৰিগণিত হ’ল ৷
১৮৬৬ চনত আমেৰিকাত ৬০টা শ্ৰমিক ইউনিয়নে মিলিত হৈ গঠন কৰিলে নেচনেল লেবাৰ ইউনিয়ন । আৰু শ্ৰমিকক দাসত্বৰ পৰা মুক্ত কৰাৰ লক্ষ্যৰে দৈনিক আঠ ঘণ্টা শ্ৰমৰ সময় নিৰ্ধাৰণ কৰি দাবী উত্থাপন কৰিলে ৷ এই আন্দোলনে জংগী ৰূপ ধাৰণ কৰিলে....। ফলত ১৮৭৫চনত ১০জনকৈ শ্ৰমিকক ফাঁচি দিয়া হ’ল৷ আৰু ই এই আন্দোলনক যেন ঘিঁউহে ঢালিলে ৷
আমেৰিকান ফেডাৰেশ্বন অৱ লেবাৰ ইউনিয়ন ১৮৬৬ চনত ঘোষণা কৰিলে যে পহিলা মেৰ পৰা গোটেই দেশতে দৈনিক শ্ৰমৰ সময় হব আঠ ঘণ্টা ৷ লক্ষ লক্ষ শ্ৰমিকে এই দাবী তথা আন্দোলনলৈ সহাঁৰি দিলে ৷ প্ৰতিবাদত শ্ৰমিকৰ তেজৰ ঢল বৈ গ’ল ৷ কিন্তু অৱশেষত চৰকাৰ তথা পুঁজিবাদী কোম্পানী, মালিক সকলে এই দাবী মানি লবলৈ বাধ্য হ’ল ৷আৰু ভাৰততো এই মে দিৱস ১৯২৩ চনত প্ৰথম বাৰৰ বাবে পালন কৰা হয় কমিউনিষ্ট নেতা চিংগাৰবেলু চেট্টিয়াৰ ৰ নেতৃত্বত...। সেয়ে বিশ্বৰ ইতিহাসত শ্ৰমেৰে, নিজৰ ঘামেৰে দুবেলা দুমুঠি অৰ্জন কৰা লোক সকলৰ ঐক্যবদ্ধ আন্দোলনৰ প্ৰথমটো বিজয় ৰূপে মে’ দিৱস অতি তাৎপৰ্যপূৰ্ণ ৷ সংগঠিত ৰূপত শ্ৰমজীৱি ৰাইজক সামাজিক সুৰক্ষা প্ৰদান তথা সমাজ পৰিবৰ্তনৰ বাণীৰে সজাগতাৰ বাবে দেশে দেশে পালন কৰা এই দিৱসৰ বিশেষত্ব নতুন পুৰুষেও জানিব লাগিব, বুজিব লাগিব, আৰু সেই ইতিহাসৰ ভেটীতে নতুন যুগৰ নতুন সমাজ গঢ়াৰ বাটত সপোন দেখিব লাগিব ৷ আহক আমিও একত্ৰিত হৈ পুজিবাদৰ শোষণ আৰু শোষিতৰ বিৰুদ্ধে প্ৰতিবাদ কৰো.....। ইনক্লাৱ জিন্দাবাদ.....।
