কাৰ স্পৰ্ধাত তুমি ভয়াৰ্ত
কাৰ স্পৰ্ধাত
তুমি ভয়াৰ্ত
মাতাল হোৱা
নৈ খনৰ স্পৰ্ধাত নে,
দুচকুত দেখা পোৱা
আকুলতাৰ স্পৰ্ধাত,
জাকৰুৱা এন্ধাৰৰ
বুকুত ভাঁহি অহা
জয়াল এক বাৰ্তাৰ
স্পৰ্ধাত চাগে....!!
কাৰ স্পৰ্ধাত
তুমি ভয়াৰ্ত
তোমাৰ প্ৰতিক নম্ৰতা
জানো,তথাপি তোমাৰ
চকুৰ নান্দনিকতাত
লুকাই আছে নিশ্চয়
স্পৰ্ধাৰ সাহসিকতা, প্ৰহৰে
প্ৰহৰে বাৰু বাঢ়িব ধৰিছে
নে স্পৰ্ধাৰ পৰিধি.....!
কাৰ স্পৰ্ধাত
তুমি ভয়াৰ্ত
নিমাও মাও সময়বোৰত
অকলশৰীয়া ঘৰবোৰৰ
মুধচত বহি ৰোৱা কবিতাৰ
দৰে আৰাওবোৰৰ স্পৰ্ধাত নে,
কিয় ? তোমাৰ বুকুতো জুন
জুনাই বাজে কবিতাৰ খুচুৰা
কাৰ স্পৰ্ধাত
তেন্তে তুমি ভয়াৰ্ত
তুমিয়েই কোৱা শব্দবোৰৰ
অৰ্থৰ বিদ্ৰোহৰ স্পৰ্ধাত নে,
চিনাকি পথাৰখনৰ
আথাউনিত প্ৰাপ্তিৰ
আত্মগোপনৰ স্পৰ্ধাত
নিশ্চয়.......!!
No comments:
Post a Comment